22-09-11 Leuke momenten uit het Children's Home.


Senna en Marie


Ciara en Kate


Stel boeven bij elkaar


Ciara en Kate


Een soort van "Mens erger je niet"


Helaas is het niet altijd dolle pret, dikke tranen van Jojo

21-09-11 De oudste kinderen van het Children's Home heb ik vandaag fotografie les gegeven. Ik heb ze de begin basis van fotogafie uitgelegd en drie kleine opdrachten gegeven om zelf te fotograferen. De kinderen waren enthousiast, heel leuk om dit te doen, ik ben benieuwd wat voor een resultaten eruit komen!

20-09-11 Vandaag ben ik bij Central Lyceum langs geweest, hier zitten een paar kinderen van 'Meet Kate' op school.
Central Lyceum is een particuliere opleiding. 'Meet Kate' heeft ervoor gekozen om alle kinderen naar een particuliere opleiding te sturen omdat de kwaliteit van deze scholen veel beter is dan bij overheidsscholen. De klassen zijn kleiner en er is garantie dat de leraren aanwezig zijn. Al werkt het hier heel apart, de eerste week dat de school begint, is het schijnbaar altijd de vraag of de leeringen of de leraren er wel zijn, ze bepalen zelf wanneer ze weer beginnen.








Hieronder zie je foto's van de kinderen die les hebben in het children's Home. Dit zijn kinderen van de daycare samen met de jongste kinderen die in het Chilren's Home verblijven. Ze zijn het alfabet in het Engels aan het leren.

19-09-11 Dit weekend zijn Kelly en ik er even lekker uitgeweest. We zijn naar Accra geweest, de hoofstad van Ghana. Zoals ik al in mij eerdere bericht had verteld dat Accra al meer verwesterd is. Ik wilde graag mee maken in hoe verre en hoe het leven daar is. We hebben daar een goed weekend gehad, heerlijk gegeten, op stap geweest en lekker relaxed op het strand gelegen. We verbleven in een hostel voor nog geen zes euro per nacht p.p, daar hadden we een mooie twee persoons kamer met (koude) douche voor. Na ons lekker opgetut te hebben, jurkjes aan, zijn we Indiaas gaan eten. We kwamen binnen in een luxe retaurant, we gingen aan een glazen tafel zitten, mooi opgedekt, en de wijn werd voor ons ingeschonken, dit was best een gek gevoel. Ik zei tegen Kelly ik voel me bijna een "princes" hier.. Het klinkt cliché maar voor Nederlandse begrippen is dit normaal en van zelfsprekend, maar na twee weken in een klein dorpje gezeten te hebben met geen luxe, dan kan je hier nog intenser van genieten! Het is ook bizar dat je in een land zo'n twee uitersten kunt meemaken. In de dorpen rond Accra zie je nog prehistorische taferelen en in Accra mooie retaurants en clubs.

Accra bestaad uit twee delen, het toeristische uitgaansgedeelte en het deel waar de lokale bevolking woont, hier zijn we met de auto door heen gereden. Ik heb met zo'n verbazing rond gekeken, wat een drukte, wat ze allemaal op straat verkopen. Ik heb snap shots vanuit de auto gemaakt, om jullie een indruk te geven.







Hieronder een paar algemene foto's uit Ghana, omgeving Swedru en Ekwamkrum.


Swedru




Markt in Swedru









Ekwamkrum

Namens de kinderen bedankt voor de schoenen en tassen!!!



Je ziet dat de kinderen drie verschillende school uniformen aan hebben, de kleinste voor aan hebben een 'Meet Kate' uniform aan. 'Meet Kate' heeft drie verschillende groepen binnen het Children's Home, hier gaan de kinderen van de dagopvang en de kinderen van het Children's Home tot 5 jaar heen.
De rest van de kinderen gaan naar twee verschillende scholen vandaar het onderscheid tussen de paarse en geel/groene pakjes.

07-09-11 Ik ben nu een week in Ghana, en ik kan nu al zeggen dat het echt een bijzonder land is, waar ik zeker vaker naar terug wil. Bijzonder in de zin van dat het zo ongrijpbaar is, wij met ons luxe leven. Het is moeilijk te omschrijven, je ziet wel foto's in boeken, maar dan is het nog niet voor te stellen hoe het hier echt is. Zoals alleen al de typische geur die hier hangt. Het land is echt arm, wat ik op de een of andere reden minder had verwacht. In Accra, de hoofdstad, is het een stuk minder arm en al meer verwesterd, maar als je verder het binnenland in gaat en de kleine dorpen bekijkt, dan wordt het steeds primitiever. De huizen zijn vaak maar half afgebouwd, wat komt doordat ze bouwen totdat het geld op is.
De mensen leven allemaal buiten, als je naar hun huizen kijkt snap je ook wel waarom. Er is namelijk ook niet veel om binnen voor te zijn. Daardoor zie je wel dat de samenleving heel goed is onder elkaar, de bevolking is erg vriendelijk, vrolijk, en je wordt overal heel gastvrij ontvangen. Je lijkt hier wel net een bn-er, want blanken zien ze niet zo vaak. Van alle kanten wordt ’Obruni’ (blanke man of vrouw) geroepen en jong tot oud komt naar je kijken. Dan loop ik ook nog met een camera rond, dus dat is extra interessant. Mooi om te zien hoe blij de mensen worden als ik een foto van ze maak en deze aan ze laat zien.

Het verblijf in het Children's Home is ook heel goed, de kinderen zijn erg lief en wat mij opvalt is dat ze heel zorgzaam voor elkaar zijn. Hoe de oudere kinderen voor de jonge kinderen zorgen (zelf luiers verschonen), hoe leuk ze samen spelen (ze kunnen hier lekker voetballen), spelletjes spelen enz. Je kunt zien dat de kinderen zich goed voelen hier. Ook is het mooi om te zien dat ze allemaal uit zichzelf mee helpen met het huishouden.
















Op deze foto zie je Abena (10 jaar) Engelse les geven aan zes kinderen. Daarbij na te gaan dat Abena voordat zij hier bij het Children's Home kwam nog geen Engels kon (tien maanden geleden), is het heel bijzonder. Abena heeft een achterstand op school opgelopen, omdat zij vroeger vooral heeft moeten werken. Het is niet dat ze deze les aan de kinderen móet geven, maar gewoon omdat ze het leuk vindt en de kinderen luisteren aandachtig naar haar. Ze laat de kinderen engelse woordjes oplezen en spellen. Als iemand een goed antwoord heeft, geven ze een klein applausje.
De kinderen in het Children's Home krijgen naast hun normale school, ook Engelse les en computer les, zoals blind typen afwisselen met leuke spellen.



Vandaag zijn we Jojo (4 jaar) op gaan halen en dan wordt meteen duidelijk wat 'Meet Kate' voor deze kinderen betekent. We kwamen bij het dorpje waar Jojo woont, dit dorpje ligt in de middle off nowhere. Je zag dat mensen kilometers moesten lopen om aan hout, of andere producten te komen, soms zag je hele gezinnen langs de weg lopen met etenswaar dragend op hun hoofd. We wisten niet precies waar Jojo woonde, ze werken hier namelijk niet met adressen. Door aan dorpsgenoten te vragen kwamen we bij zijn huis terecht. Alleen Jojo en zijn familie waren niet thuis, ze waren op het land. Jojo z’n grootvader (82 jaar) is boer en verbouwt cacao. We gingen hen ophalen op het land. Alleen het land ligt een paar kilometer van hun huis af, dat moeten Jojo en zijn grootvader dus beiden op die leeftijden elke dag lopen. Hieronder zie je de foto's van hun huis, dan kun jezelf oordelen wat je ervan vindt. Jojo’s grootvader liet mij weten dat hij erg blij is met de hulp van 'Meet Kate', en dat Jojo’s toekomst er heel anders uitzien. Waar de ouders van Jojo zijn is helaas niet bekend. Zijn vader is gaan reizen en niemand weer waar hij is en zijn moeder heeft Jojo achter gelaten omdat ze met iemand anders wilde trouwen.. te erg voor woorden toch!







Iedereen was blij Jojo weer te zien, na 3 weken vakantie!




12-09-11 Nog bedankt voor het geld wat jullie allemaal gedoneert hebben! We hebben ervoor gekozen om daar schooltassen en nieuwe schoenen voor te kopen voor de kinderen. Deze week beginnen de scholen weer en het was hard nodig! Het leek ons ook leuker dat dat het geld op de grote stapel van het bouwen van de nieuwe school terecht komt. Zo kunnen we met zijn alle iets tastbaars aan de kinderen geven. Het is beide even hard nodig, dus het geld is goed besteed!
Het grootste deel van de donatie's van de wegwerpcamera's is hiernaar toe gegaan omdat ik veel minder camera's nodig heb dan verwacht! Veel kinderen van de Chilren's Home zijn te jong hiervoor en zo is het beter besteed.


Ik zal zsm een foto plaatsen met de kinderen met hun nieuwe tassen en schoenen!