

Voordat
ik naar Cuba vertrok was ik natuurlijk op de eerste plaatst zeer benieuwd naar
het land en de cultuur, maar wat ik mij ook af vroeg; “hoe ziet het straatbeeld
eruit, zonder mobiele telefonie”. Dat je niet net als hier in Nederland gepast of
ongepast je Facebook kan checken of een whatsapp bericht sturen op elke straathoek of openbare gelegenheid?
Voor mijn reis had ik gehoord dat je alleen bij
hotels gebruik van internet kon maken en dat dit heel duur was.
Dit is vanaf juli 2015 veranderd, internet is meer toegankelijk geworden voor
de Cubanen zelf. Er zijn ongeveer 35
centrale wifi-spots aangelegd. Deze bevinden zich voornamelijk in de parken in
de stad.
Het
is een heel bijzonder aanzicht, al die mensen met hun mobiel in het park. De hele
stad komt massaal hierheen om te internetten, van jong tot oud. Je ziet hele
gezinnen samen skypen met andere familieleden. Groepjes jongeren bij elkaar die
op hun eigen scherm maar ook over elkaar hangen om bij de anderen te kijken. Mensen
nemen een eigen stoel en tafel mee naar het park
om te werken. Tot nu lijkt de komst van internet een sociale gebeurtenis. Maar de vraag is, voor hoelang zal dit zo blijven? Als het internet straks
overal te verkrijgen is en langzaam in het dagelijks leven sluipt.
In
het begin toen deze centrale wifispots ontstonden was het nog steeds onbetaalbaar
voor de Cubanen zelf. Een Cubaanse jongeman die ik in Santiago the Cuba ontmoette, vertelde mij
dat de prijzen sinds een paar maanden erg waren gezakt. Al is het gebruik van
internet nog steeds een luxe voor de Cubanen. 1 uur internet kost 2CUC. CUC is
de munteenheid die ze voor de toeristen handteren. De Cubanen zelf gebruiken de
CUP. 1 CUC is 25 CUP en voor onze berekening, 1 CUC is iets minder waard dan
een €1.Je kunt het internet gebruiken doormiddel van een Etecsa internet kaart. Deze
kaarten worden verkocht bij de Etecsa kantoren
maar vaak zijn de rijen erg lang of de
kantoren afwezig bij de parken. Hierdoor is een nieuwe "illegale" handel
ontstaan. Het doorverkopen van deze Etecsa kaarten, blijkt een gouden business. Als je in de
buurt van een park bent met een wifi-spot, wordt je gek van de internetkaarten
die ze je proberen te verkopen. Ze hebben allemaal een vaste prijs en verdienen
1CUC op deze kaart. Dit is veel winst voor de Cubanen. Want een gemiddelde
Cubaan verdient rond de 14 tot 17 CUC per maand (een dokter 28CUC). Dan hoef je
maar 1 kaart per dag te verkopen en je verdient al meer dan een dokter.
Persoonlijk
vind ik het mooi om te zien wat voor een invloed het internet op ons leven
heeft. De verandering hier in Nederland en nu in Cuba maar ook de verschillen
tussen beiden landen. Voor ons is het gebruik
van internet al zo normaal, naar mijn mening soms te normaal. Want zoals ik
hierboven al benoemde, we hebben ons gedrag vaak niet eens meer in de gaten. Voor
Cuba is de komst van internet een hele goede ontwikkeling want Cuba is een land
wat jaren geïsoleerd heeft geleefd. Daardoor heeft het land absoluut haar
charmes en je merkt aan de Cubanen, hoeveel ze van hun land houden maar dat ze ook toe zijn aan verandering. Ik gun ze van
harte deze ontwikkeling. Belangrijk voor Cuba is dat de economische problemen
worden opgelost, ik hoop met de komst van het internet en het opheffen van het
handelsembargo daar verandering in komt. Alleen hoop ik niet dat internet het
sociale leven van Cuba beïnvloed, want juist die openheid op straat vind ik
fantastisch aan het land!




